Wat ga ik niet vertellen?

Nu de datum van mijn boeklancering steeds dichterbij komt, staan mijn weekenden in het teken van Privacy Live

Halverwege maart is mijn boekpresentatie in de mooiste bioscoop van Leiden, het Trianon Theater. Ik vind het zo geweldig dat ik deze ruimte mag gebruiken. Ondertussen maken mijn hersenen overuren. Wat trek in aan? Wat ga ik vertellen? En nog moeilijker, wat ga ik niet vertellen? Want het verhaal van Privacy Live spookt al 13 jaar door mijn hoofd. Er is zoveel gebeurd in die tijd. Dat kan ik echt niet allemaal vertellen in een half uurtje.

Zo hadden mijn hoofdpersonen, Jente en Daniël, in de eerste versies allebei een andere voornaam. Ook leefden ze nog zonder smartphone - 13 jaar geleden was dat nog niet de norm. Daniël heeft er een broertje bijgekregen, maar Jentes zus is tijdens de redactie geschrapt. Kill your darlings...
Er is niet veel over van de originele teksten. En zelf ben ik ook niet meer wie ik 13 jaar geleden was. Ik was moeder van twee kleine kinderen, het lukte me maar niet om te schrijven. Zoveel jaren worstelen, ik kan er uren over praten. 

Maar dat ga ik niet doen. Op 15 maart vertel ik een deel van mijn verhaal aan een volle zaal. Alle stoelen zijn inmiddels gereserveerd. Er is zelfs een wachtlijst(je). Ik verwacht dat iedereen die daarop staat alsnog een uitnodiging zal krijgen. Ook in een maand tijd kan er veel gebeuren en er zullen zeker nog afmeldingen komen. En dan komt er dus weer een stoeltje vrij...
Dus, wil je graag bij mijn boekpresentatie zijn, laat het me dan weten. Ik zet je op de reservelijst en stuur je een uitnodiging zodra er een plekje voor je vrijkomt.