Tachtigduizend

Mijn manuscript heeft de 80.000 woorden bereikt. Ik heb het gehaald. Ik heb een boek geschreven!

Al meer dan tien jaar droom ik van een boek. Dit boek. Het verhaal wat nu eindelijk zwart op wit staat, zit al even zolang in mijn hoofd. Het is nog niet af. Bijna. Maar ik heb de magische grens gehaald. Tachtigduizend woorden.

Wat een reis was het om hier te komen. Van de eerste brainstormideeën, tot aan de laatste weken, waarin het hobbygehalte een beetje minder werd en het schrijven toch wel erg op werk ging lijken. Onderweg deed ik een LOI schrijfcursus, waar ik halverwege mee stopte, las ik boeken over schrijven en hielp aspirant-schrijvers met hun korte verhalen. En o ja, ik publiceerde ook nog een boekje in eigen beheer, onder pseudoniem, waar ik maar een handjevol mensen over vertelde.

Ondanks kleine succesjes voelde het alsof ik aan een dood paard trok. Ik barstte van de plannen, ik probeerde vanalles om mijn schrijfstem en bijbehorende ritme te vinden (zonder succes), ik gaf het op en begon weer opnieuw, om er vervolgens toch weer mee te stoppen. Op een dag gaf ik het echt op. Ik was er klaar mee. Ik stortte me op mijn werk.

Kennelijk, als je iets heel graag wilt, moet je soms loslaten in plaats van je vastklampen. Toen ik losliet (écht losliet!), diende de oplossing zich alsnog aan in de vorm van een eenvoudig Facebookberichtje. Maar daarover later meer. Vandaag geniet ik dat de eerst horde is genomen. Ik heb 80.001 woorden geschreven!